AIM is ontwikkeld door de Canadese Wendy Maxwell voor Frans. TPRS is ontwikkeld door de Amerikaan Blaine Ray, eerst voor VO Spaans, maar al gauw bij de andere MVT ingezet.
Overeenkomsten TPRS & AIM:
– minimaal 90% van de tijd doeltaal = voertaal
– gebruik van mondelinge verhalen, vanuit het luisteren en spreken werken leerlingen met de taal
– gebruik van hoogfrequente woorden
– uitspelen van verhalen = lichamelijke-kinesthetische intelligentie
– visueel
– complete leerlijnen voor meerdere schooljaren
– alle taalvaardigheden komen aan bod
– de leerlingen gaan de taal écht beheersen
– docentgestuurd; bij AIM werken de leerlingen iets vaker zelfstandig dan bij TPRS
– er zijn dvd’s voor docenten om te leren hoe te werken met TPRS of AIM
Verschillen TPRS & AIM:
– AIM heeft materiaal voor Frans en sinds een aantal jaren ook voor Engels en Spaans
– AIM : de docent moet zich allerlei gebaren eigen maken
– AIM heeft een strikte werkwijze
– AIM is er tot nu alleen voor de onderbouw VO; Wim Gombert ontwikkelde AIM extended voor de bovenbouw
– AIM heeft videomateriaal voor de leerlingen
– AIM zingen en dansen en musical-achtige opvoeringen voor bv. ouders
– AIM het woordbeeld wordt pas na een aantal maanden aangeboden; de tal wordt eerst auditief en met gebaren aangeboden
– TPRS meteen vanaf les 1 wordt het woordbeeld aangeboden, indien mogelijk meteen gekoppeld aan L1
– TPRS wordt voor heel talen ingezet zoals Engels, Spaans, Frans, Duits, NT2, Mandarijn, Russisch, Zweeds, Nederlandse Gebarentaal, native American languages
– TPRS : 100% begrijpelijkheid staat continu voorop, bij AIM lijkt het erop dat er meer geraden dient te worden uit de gebaren
– TPRS is vrijer, verhalen ontstaan vaak spontaan, vanuit de ”structuren” (chunks; grammaticale eenheden) die voor een bepaalde les op het programma staan.
– TPRS: docenten gebruiken wat hen persoonlijk het meest ligt
Zie ook de vraag over het verschil tussen AIM en TPR